 |
| قایق صبوری ها |
نيلوفر زندگي
را
نمي خواهم.
نه نسيم موسيقاي
شعر را،
حتي بهترين
عشق هايم را
بدرقه مي كنم.
تنهايشان مي
گذارم.
تنهاي تنها.
تا در قايق
زيباي صبوري ها ي تو
سرودي بشوم
سروده فردا
ها. . . .
نه نفير باد
هاي سياه فريب
نه مهيب غريو
طوفان هاي فتنه
نه خوف از
نهنگ سختي ها
حتي. . .
.
نه اشك خنك
زيبا ترين ماهي هاي آرزو كه دامنم را چسبيد ه اند،
مرا از شناي
صبوري ام باز نميدارد
قلبم رااز
ستايش زيبايي،
تا رسيدن به
تو
در ساحل روشنايي
ها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر