 |
| ستار بهشتی که بدست دژخیمان خامنه ای یه شهادت رسید |
تو چشماش یه حس غریب
درد
همش دنبال حرف تازه
بود
توی ذهن تب دار و طوفانیش
پر از بحثای بی اجازه
بود
یه شلوار جین
پیرهنی ساده
صمیمی و محجوب و افتاده
توکیفش کتابای ممنوعه
کی میدونه که کی بهش
داده
پرنده بخون
وقت آوازه
میدونم دلت تنگ پروازه
تو بیزاری از این قفس
مرگی
واست پرکشیدن
یه اغازه
گاهی تو خشم و درد
با مادرای رنج
با بچه های فقر
دمساز میشد
گاهی میرفت و تو
کافی نتای شهر
بغض نگفتشو
آواز میشد
یه روز اما
یه روز بد
دم غروب
خبر اومد
که دیگه نیس
ندیدنش
سرکوچه دست بسته بردنش
یکی میگفت
کجا رفته
یکی میگفت
چرا رفته
یکی میخوند
ستاره شد
توی تک تک ما
دوباره شد..
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر